| Titre : | Nooit geschreven brief aan mijn vader | | Type de document : | texte imprimé | | Auteurs : | Karima Ouchan, Auteur | | Editeur : | Bulaaq | | Année de publication : | 1999 | | Importance : | 141p. | | ISBN/ISSN/EAN : | 978-90-546-0045-9 | | Langues : | Néerlandais (nla) | | Catégories : | Littérature pour la jeunesse
| | Mots-clés : | Marokko, vrijheid | | Index. décimale : | M-2 Littérature de jeunesse | | Résumé : | Eigenlijk is dit boek geschreven door twee schrijfsters. Het is het verhaal van Karima Ouchan, zoals ze het verteld heeft aan Fenneke Reysoo, die er een fraai geheel van maakte. Wat ik pas in het nawoord las, is dat het ook nog echt gebeurd is. Karima heeft alles wat in dit boek verteld wordt aan den lijve ondervonden, ze heeft toentertijd ook de kranten en de televisie gehaald.
Op 9 mei 1985 verschenen er artikelen in de krant over een meisje van 15 dat vanaf de veerboot naar Marokko in zee gesprongen was, om te ontkomen aan een door haar vader geregeld huwelijk. Dankzij de hulp van veel
Nederlanders, scholen en mensenrechtenorganisaties lukt het Karima om naar Nederland terug te komen, waar ze vanaf haar zevende gewoond had. Helaas is haar vader in staat haar op slinkse wijze weer naar Marokko te krijgen, en dan blijkt dat het hele gezin, Karima, en haar jongere broertjes, vader en stiefmoeder, in Marokko zullen blijven. En niet alleen dat: ze zal gedurende vijftien jaar zodanig in de gaten gehouden worden, zelfs opgesloten, dat ze nauwelijks contact kan houden met haar Nederlandse vrienden. Ze kan niet naar school, ze mag niet lezen of schrijven, ze komt niet eens buiten!
Dat het haar na al die jaren toch lukt om terug te komen naar Nederland, is een gelukkige samenloop van omstandigheden, maar is vooral te danken aan haar doorzettingsvermogen, haar vasthoudendheid, haar kracht om zich niet te laten breken.
Dit boek is een brief aan haar vader, de man die eigenlijk ook een gevangene is van Marokkaanse zeden en gewoontes. En de man van wie Karima hoogstwaarschijnlijk de eigenschappen overgeërfd heeft die haar zo sterk gemaakt hadden.
Het is een chronologisch verhaal over de jeugd in Marokko tot aan haar vrijheid in Nederland. Over het leven in Marokko, zo heel anders dan wij dat gewend zijn. Over hoe mensen die daar geboren en getogen zijn voor de schier onmogelijke taak staan om te accepteren hoe wij in Nederland met elkaar omgaan. Al wordt Marokko steeds meer Westers, toen was dat veel minder het geval.
Karima schrijft rechtstreeks aan haar vader, maar die heeft misschien dit boek nooit gelezen. Dat zou jammer zijn.
| | En ligne : | http://ecx.images-amazon.com/images/I/51rZMGwbdlL._SY300_.jpg |
Nooit geschreven brief aan mijn vader [texte imprimé] / Karima Ouchan, Auteur . - [S.l.] : Bulaaq, 1999 . - 141p. ISBN : 978-90-546-0045-9 Langues : Néerlandais ( nla) | Catégories : | Littérature pour la jeunesse
| | Mots-clés : | Marokko, vrijheid | | Index. décimale : | M-2 Littérature de jeunesse | | Résumé : | Eigenlijk is dit boek geschreven door twee schrijfsters. Het is het verhaal van Karima Ouchan, zoals ze het verteld heeft aan Fenneke Reysoo, die er een fraai geheel van maakte. Wat ik pas in het nawoord las, is dat het ook nog echt gebeurd is. Karima heeft alles wat in dit boek verteld wordt aan den lijve ondervonden, ze heeft toentertijd ook de kranten en de televisie gehaald.
Op 9 mei 1985 verschenen er artikelen in de krant over een meisje van 15 dat vanaf de veerboot naar Marokko in zee gesprongen was, om te ontkomen aan een door haar vader geregeld huwelijk. Dankzij de hulp van veel
Nederlanders, scholen en mensenrechtenorganisaties lukt het Karima om naar Nederland terug te komen, waar ze vanaf haar zevende gewoond had. Helaas is haar vader in staat haar op slinkse wijze weer naar Marokko te krijgen, en dan blijkt dat het hele gezin, Karima, en haar jongere broertjes, vader en stiefmoeder, in Marokko zullen blijven. En niet alleen dat: ze zal gedurende vijftien jaar zodanig in de gaten gehouden worden, zelfs opgesloten, dat ze nauwelijks contact kan houden met haar Nederlandse vrienden. Ze kan niet naar school, ze mag niet lezen of schrijven, ze komt niet eens buiten!
Dat het haar na al die jaren toch lukt om terug te komen naar Nederland, is een gelukkige samenloop van omstandigheden, maar is vooral te danken aan haar doorzettingsvermogen, haar vasthoudendheid, haar kracht om zich niet te laten breken.
Dit boek is een brief aan haar vader, de man die eigenlijk ook een gevangene is van Marokkaanse zeden en gewoontes. En de man van wie Karima hoogstwaarschijnlijk de eigenschappen overgeërfd heeft die haar zo sterk gemaakt hadden.
Het is een chronologisch verhaal over de jeugd in Marokko tot aan haar vrijheid in Nederland. Over het leven in Marokko, zo heel anders dan wij dat gewend zijn. Over hoe mensen die daar geboren en getogen zijn voor de schier onmogelijke taak staan om te accepteren hoe wij in Nederland met elkaar omgaan. Al wordt Marokko steeds meer Westers, toen was dat veel minder het geval.
Karima schrijft rechtstreeks aan haar vader, maar die heeft misschien dit boek nooit gelezen. Dat zou jammer zijn.
| | En ligne : | http://ecx.images-amazon.com/images/I/51rZMGwbdlL._SY300_.jpg |
|  |
Accueil
Affiner la rechercheNooit geschreven brief aan mijn vader / Karima Ouchan
